(gatunek roślin)

См. также в других словарях:

• endemit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. endemiticie, biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} gatunek roślin lub zwierząt, który w wyniku zmiany warunków ekologicznych lub niemożliwości rozprzestrzeniania się (np. na wyspie) występuje tylko na ograniczonym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czerwiec — m II, D. czerwiecwca; lm M. czerwiecwce 1. «szósty z kolei miesiąc w roku, pierwszy miesiąc letni, którego 21 dzień jest najdłuższym dniem w roku» Słoneczny, upalny czerwiec. Wyjechać drugiego czerwca. W dniu piątym czerwca. Mieć urlop w czerwcu …   Słownik języka polskiego

• szary — szarzy 1. «o kolorze: będący mieszaniną białego z czarnym; ciemnosiwy, ciemnopopielaty» Szare oczy. Szare niebo. Szara suknia, torba. Szare ściany. ∆ Szare mydło «mydło potasowe produkowane z gorszych gatunków olejów, miękkie, o mazistej… …   Słownik języka polskiego

• rodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. rodzajai 1. «gatunek czegoś, odmiana, typ, jakość» Rodzaj materiału. Rodzaj obuwia. Rodzaj instrumentów muzycznych. Rodzaj gleby. Nie lubiła tego rodzaju uwag. W czasie choroby wymaga specjalnego rodzaju odżywienia …   Słownik języka polskiego

• rodzaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D ów || rodzajai {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kategoria, klasa, gatunek czegoś, wyróżniane ze względu na charakterystyczne cechy; odmiana, typ, jakość : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zielonka — ż III, CMs. zielonkance; lm D. zielonkanek 1. «zielone części pastewnych roślin łąkowych, pastwiskowych lub polowych (np. koniczyny, wyki), stanowiące paszę dla zwierząt gospodarskich bezpośrednio po skoszeniu» Zasiać koniczynę na zielonkę.… …   Słownik języka polskiego

• Florian Święs — (born September 24, 1939) is a full professor of Biology and Earth Sciences at the Maria Curie Skłodowska University. In 1992 he became the Head of the Geobiology Division at the Institute of Biology.He received his MA from UMCS in 1962, his Ph.D …   Wikipedia

• chwast — I m IV, D. u, Ms. chwaście; lm M. y często w lm; czasem także w lp w zn. lm «roślina niepożądana, rosnąca dziko wśród upraw na polach, łąkach, w ogrodach, lasach itp., utrudniająca uprawę roślin użytkowych i hamująca ich wzrost; zielsko; także:… …   Słownik języka polskiego

• esparceta — ż IV, CMs. esparcetaecie zwykle blm, bot. «Onobrychis, roślina z rodziny motylkowatych, występująca w około stu gatunkach dziko rosnących w płd. Europie, płn. Afryce i zach. Azji, głównie w zespołach roślin stepowych; gatunek esparceta siewna… …   Słownik języka polskiego

• gatunkowy — 1. przym. od gatunek (zwykle w zn. 2) Cechy gatunkowe zwierząt. Ochrona gatunkowa roślin. 2. «będący wyższej jakości, lepszego gatunku» Wódka gatunkowa. Papierosy gatunkowe. ◊ Ciężar gatunkowy «istotna wartość czegoś; ważność» …   Słownik języka polskiego

• orzech — m III, D. a; lm M. y 1. «owoc suchy o zdrewniałej owocni (łupinie owocowej), pękający w czasie kiełkowania zawartego w nim nasienia» Orzechy laskowe, włoskie. Orzech pusty, robaczywy, zdrowy. Łupać, tłuc, gryźć orzechy. Fala rzucała łódką jak… …   Słownik języka polskiego